Inmiddels kunnen we melden dat ik over 3 voortanden beschik, en dat er meer onderweg is. Dit weekend is het weer rode wangen en spuitluiers (toch Papa, mama, Stefanie en Bart?). Niemand, inclusief mijzelf, begrijpen waarom het allemaal zo omslachtig moet met die tandjes. Ik kan je vertellen dat ik er flink van ondersteboven ben. Gisteren met Sinterklaas, was ik wat minder gezellig, en vandaag heb ik sinds lange tijd weer veel geslapen.

Doordat de tandjes doorkomen, is mijn eetlust een stuk minder. Ik eet minder brood, drink minder uit de fles en ‘s avonds vind ik het eten maar zo zo. Het enige dat ik nog kan waarderen is het toetje. Waarschijnlijk omdat dit lekker koel is aan mijn tandjes.

Ik geloof dat ik in totaal zo’n 20 tandjes kan verwachten, waarbij de kiezen nog erger schijnen te zijn, dan de tandjes. We wachten het af, maar ik kijk er niet naar uit. Van mij mag het achter de rug zijn. Ik hoop dat de tandenfee veel geld over heeft voor mijn tandjes, zodat het allemaal niet voor niets is. Verder hoop ik dat het verkrijgen van het definitieve gebit minder pijnlijk is.

Milou.