Deze week is eindelijk de zomervakantie weer voorbij. Dat betekent dat ik eindelijk weer naar de les mag, de zwemles wel te verstaan. In de vakantie heb ik nog wel regelmatig geoefend in het bad thuis en zelfs een paar keer in het zwembadje buiten (met mooi weer), maar beiden boden mij niet de ruimte om de rugslag te oefenen. Nu ik weer in het grote bad mijn gang mocht gaan, kon ik papa en mama laten zien dat ik goede voortgang heb geboekt. Ik doe nu veel fanatieker mee met de les, en spring zelf al van de kant. Uiteraard niet vanuit een staande positie, maar zet mij op de kant, en ik zet mij af om vervolgens met een grote plons in het zwembad te belanden. Binnenkort ga ik van de hoge duikplank (helaas hebben ze die niet).

Na de vakantie is de groep wel een stuk groter geworden, waardoor ik er veel vriendjes en vriendinnetjes bijgekregen heb. Samen zingen we liedjes als “de wielen van de bus”, en “de zevensprong”. Ik kijk al weer uit naar de volgende les.

Not everybody is aware, but I have a nonna in Amerika. She is my Italian grandmother. My father met her when he was on a trip to Las Vegas, two years ago. Since then my father and she regularly exchange letters (yes real letters, written with a pen.) Since lately the letters have been replaced by emails, as my father lacks time to write a letter (might be related to my presence).

As all other posts are in Dutch, she asked me to write in English once in a while.

Already I’m seven months old (this Wednesday), and I’m doing very well. I’m adorable and huggable. I’m still growing fast and already nearly as tall as my 1 year older nephew. Already I can roll over back and forth and lately I learned to clap my hands. Also I’m making more noise these days.

The next step will be crawling, so my parents will have a new challenge 😉

Papa en mama zijn druk bezig in de tuin. Toen zij het huis kochten, in 2010, was deze voorzien van een stak aangelegd tuin, met een grote vijver. Gezien het risico van mij in combinatie met een vijver, en de beperkte ruimte om het terras te vergroten, is inmiddels toch besloten de vijver te verwijderen. Aanvankelijk zou de vijver nog afgedicht worden met een een rooster, gemaakt door oom Henri (van papa’s kant), maar inmiddels is besloten de gehele tuin aan te pakken. (Zo gaat dat, je begint met een klein idee, en voor je het weet staat de hele tuin op zijn kop).

Eerst gingen de hegjes eruit, vervolgens de vijver, en ten slot de tegels. Momenteel is het een grote zandbak, waar papa gisteren 3m² zand in gekruid heeft. En passant is de voortuin ook licht aangepakt, door voor de bank, nog een extra rij tegels te plaatsen, waarbij de buxushaag is opgeofferd. Nu kunnen we met gestrekte benen, op de bank zitten.

Voor de achtertuin zijn de laatste stappen, het bestaande terras achter verlengen (zodat we ook hier de benen kunnen strekken) en de zandbak aanstampen, gladmaken, randen eromheen en dan een grasmat erin. Voor het gemak zal dit kunstgras worden, zodat er niet gemaaid hoeft te worden.

Binnenkort het eindresultaat.

Van onze buren hebben we een fietskar gekregen. Deze is inmiddels al een paar keer gebruikt. De eerste keer zijn we samen op een zondagmiddag over de dijk wezen fietsen. Met de pont zijn we overgestoken om in Culemborg wat te drinken. Het was een gezellige middag met heerlijk zonnig weer.

De volgende tochten hebben papa en mama afzonderlijk gefietst. Eerst is papa op de warmste dag van deze zomer, vrijdag ‘s middags naar ‘de Baai’ gefietst in Utrecht, waar tante Stefanie iedere vrijdagmiddag borrelt. Hier heeft hij met mama afgesproken, om samen met Stefanie en haar collega’s wat te drinken. Omdat het zo warm was, heeft mama mij mee teruggenomen in de auto, terwijl papa terug fietste.

De volgende tocht is mama alleen op pad gegaan. Afgelopen dinsdag was tante Stefanie jarig. Mama is samen met mij op pad gegaan. Gelukkig heb ik een sportieve mama, want niet alleen fietste ze met mij naar Stefanie en weer terug, maar is ze ‘s avonds ook nog naar de Zumba geweest. Mama was niet alleen op de verjaardag van tante Stefanie, ook opa en oma waren er. Zij waren blij mij weer te zien.

Inmiddels heb ik ook al mijn eerste ritje in het fietszitje gemaakt, gekregen van de andere buren. Daarover binnenkort meer.