De laatste tijd doe ik steeds vaker mee met de tweede zwemles. In deze les doen we aan het begin dezelfde liedjes en spelletjes, in het diepe gedeelte, maar daarna verplaatsen wij ons naar het ondiepe gedeelte. Hier kan ik met de voeten aan de grond (zonder mijn hoofd onder water te hebben). In het begin moesten papa of mama mijn handen nog vasthouden, maar sinds kort, kan ik zelf rondlopen. Het water geeft voldoende weerstand, om mijn onkunde (voor wat betreft lopen) te verbloemen.

Stevig stap ik door het water, en speel met alles wat ik tegenkom. Soms ben ik iets te afgeleid, waardoor ik een misstap maak. Ik beland dan met mijn hoofd onder water. Omdat ik nog niet precies weet hoe ik deze lastige situatie moet overwinnen, springt en duiken papa of mama achter me aan. In het begin kon ik een pas of vijf achter elkaar doen, alvorens ik viel, maar tegenwoordig loop ik van de ene zijkant, naar de andere, zonder te vallen.

Nu ik dit redelijk onder de knie heb, wordt het tijd voor het echte werk. Zelfstandig lopen. Vandaag, op het kinderdagverblijf, werd ik door papa en mama afgeleverd. Hierbij pakte de leidster mij aan, om me vervolgens op de grond te zetten (staand). Vervolgens was de opdracht om naar mama, die een meter verderop stond, te lopen. Zonder aarzeling, liep ik een pas of drie alvorens ik in de armen van mama belande. De leidster deed het heel slim, omdat ze niet mijn handen vasthield, maar mijn middel. Hierdoor had ik de handen al vrij, om ze beide uit te steken naar mama. Papa en mama waren super trots op mij.

Nu het hek van de dam is, ga ik steeds meer zelf proberen te lopen. Ik ben nog niet zover dat ik zelfstandig opsta (zonder mij ergens aan vast te houden), maar dat dat zal niet lang meer duren. Ik loop nu veelal met de loopkar door het huis. Meestal is dit op blote voeten, omdat we een gladde vloer met vloerverwarming hebben. Om binnenkort ook buiten te kunnen lopen heb ik vandaag een paar schoenen gekocht (laten kopen).

Zodra ik volledig losloop, meld ik mij weer. Groetjes!