Eerste stapjes

De laatste tijd doe ik steeds vaker mee met de tweede zwemles. In deze les doen we aan het begin dezelfde liedjes en spelletjes, in het diepe gedeelte, maar daarna verplaatsen wij ons naar het ondiepe gedeelte. Hier kan ik met de voeten aan de grond (zonder mijn hoofd onder water te hebben). In het begin moesten papa of mama mijn handen nog vasthouden, maar sinds kort, kan ik zelf rondlopen. Het water geeft voldoende weerstand, om mijn onkunde (voor wat betreft lopen) te verbloemen.

Stevig stap ik door het water, en speel met alles wat ik tegenkom. Soms ben ik iets te afgeleid, waardoor ik een misstap maak. Ik beland dan met mijn hoofd onder water. Omdat ik nog niet precies weet hoe ik deze lastige situatie moet overwinnen, springt en duiken papa of mama achter me aan. In het begin kon ik een pas of vijf achter elkaar doen, alvorens ik viel, maar tegenwoordig loop ik van de ene zijkant, naar de andere, zonder te vallen.

Nu ik dit redelijk onder de knie heb, wordt het tijd voor het echte werk. Zelfstandig lopen. Vandaag, op het kinderdagverblijf, werd ik door papa en mama afgeleverd. Hierbij pakte de leidster mij aan, om me vervolgens op de grond te zetten (staand). Vervolgens was de opdracht om naar mama, die een meter verderop stond, te lopen. Zonder aarzeling, liep ik een pas of drie alvorens ik in de armen van mama belande. De leidster deed het heel slim, omdat ze niet mijn handen vasthield, maar mijn middel. Hierdoor had ik de handen al vrij, om ze beide uit te steken naar mama. Papa en mama waren super trots op mij.

Nu het hek van de dam is, ga ik steeds meer zelf proberen te lopen. Ik ben nog niet zover dat ik zelfstandig opsta (zonder mij ergens aan vast te houden), maar dat dat zal niet lang meer duren. Ik loop nu veelal met de loopkar door het huis. Meestal is dit op blote voeten, omdat we een gladde vloer met vloerverwarming hebben. Om binnenkort ook buiten te kunnen lopen heb ik vandaag een paar schoenen gekocht (laten kopen).

Zodra ik volledig losloop, meld ik mij weer. Groetjes!

Bergen

Al in November hadden we tickets gekocht, om een lang weekend naar Bergen (Noorwegen) te vliegen, om een bezoek te brengen aan Jappe, Erica, Julius en Elenore. Dit weekend was het dan zover. Voor mij werd het de tweede keer vliegen. We vertrokken op donderdag 3 maart in de ochtend. Net iets vroeger dan normaal zijn we opgestaan, zodat we om 07.30 bij de parkeerplaats op Schiphol-Rijk waren. Hier de auto geparkeerd, en de bus naar de vertrekhal genomen. Om 10.30 vertrok ons vliegtuig. Omdat we vanaf de Polderbaan opstegen, was ik al in dromenland voordat we de lucht in gingen. Ik heb ongeveer de hele vlucht (bijna 2 uur) geslapen. Heerlijk!

Omdat de familie Dekker tegenwoordig uit 4 personen bestaat, was één auto onvoldoende, om ook ons nog te vervoeren. Om dit op te lossen, en om te voorkomen dat we een autostoel mee moesten nemen, hebben we een auto gehuurd. Aangekomen op vliegveld Flesland (Bergen), zijn we met een busje naar de autoverhuur gebracht, waarna we op weg konden naar onze eindbestemming. Ron lunchtijd arriveerden we daar. Jappe en Julius wachtte ons al op (Erica was niet thuis vanwege nachtdienst, en Leonore lag lekker te slapen). De rest van de middag hebben we het rustig aangedaan.

Vrijdag hebben we heerlijk ontbeten, en rondgehangen, tot het moment dat Erica thuiskwam. Na de lunch hebben we een heerlijke wandeling gemaakt. Nee correctie, papa en mama hebben een heerlijke wandeling met Erica gemaakt, terwijl ik met Leonore bij Jappe bleef. Na de wandeling hebben papa, mama en Erica, Julius opgehaald van de “Barnehage”. Een Barnehage is een Noors kinderdagverblijf.

Zaterdag zijn we er met z’n allen op uitgetrokken. Na een goed ontbijt zijn we in de auto gestapt, en na een klein uur rijden zaten we midden in de sneeuw (het leek net Oostenrijk). Hier hebben we lekker gewandeld en gelanglauft. Ik zat lekker bij papa in de rugtas.

Zondag ochtend zijn we nog naar Bergen stad geweest, en na een heerlijke lunch werd het tijd om naar huis te gaan. Rond 1700 zaten we in het vliegtuig terug. In tegenstelling tot de heenvlucht heb ik nu niet geslapen. Ik vond alles zo interessant, dat ik, net als bij de terugvlucht uit Spanje, wakker gebleven ben, en alles in mij opgenomen heb.

Overigens was ik zelf vanaf zaterdag avond wat minder lekker in orde. Zaterdag op zondag nacht rommelde mijn buik, en heb ik tot twee keer toe een nieuwe luier omgekregen (ik zal jullie de details besparen). Ook op zondag ging het niet echt ‘tof’  met mij. Tijdens de lunch ben ik zelfs drie keer verschoond, waarbij ik zelfs nog één keer nieuwe kleren aan moest. Ik had nog maar net voldoende kleren en pampers bij me. Zelfs tijdens de vlucht moest ik nog weer een nieuwe pamper om. Het leek erop dat ik een buikgriepje had opgelopen. Gelukkig (voor mijn ouders), bleef ik goed eten en drinken. En was ik bijna net zo vrolijk als altijd. Ook in de nacht van zondag op maandag heb ik nog wat zitten spoken, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen.

Ik verheug me alweer op een nieuw tripje (nog een keer naar Bergen!)